غرض ورزی، منشا مخالفت با قربانی عید قربان - وبلاگ آموزشی و فنی

به گزارش وبلاگ آموزشی و فنی، یک کارشناس مسائل دینی گفت: در همه ادیان الهی قربانی کردن به پیشگاه باری تعالی مرسوم بوده و غرض ورزی، منشا مخالفت افراد با قربانی مسلمانان در روز عید قربان است.

کریم حسنی در گفت وگو با وبلاگ آموزشی و فنی، با اشاره به تاریخچه عید قربان، اظهار کرد: پیشینه قربانی بسیار قدیمی بوده و از زمان حضرت آدم ابوالبشر (ع) وجود داشته است.

وی ادامه داد: قربانی فرزندان حضرت آدم (ع) که نخستین قربانی در عالم به شمار می رود و در آیات 30 تا 277 سوره مائده تصریح شده است که دو پسر حضرت آدم به نام هابیل و قابیل به ترتیب شبانی و کشاورزی می کردند و صاحب گوسفندان و آب و خاک فراوان بودند. حضرت آدم (ع) آنان را امر به قربانی در راه خدا کرد. هابیل یکی از بهترین شتران یا گوسفندان را برای قربانی در راه خدا اختصاص داد و قابیل دسته ای از گندم های پست و نامرغوب را جهت قربانی انتخاب کرد که قربانی هابیل مقبول درگاه پروردگار شد و قربانی قابیل به علت عدم اخلاص مردود گشت. قابیل به سبب قبول نشدن قربانی حسادت ورزید و آتش خشم و کینه اش زبانه کشید، نفس اهریمنی و شیطانی قابیل او را به کشتن برادر وادار کرد و هابیل را کشت و در جهان و آخرت زیانکار شد.

این کارشناس مسائل مدینی توضیح داد: همچنین حضرت ابراهیم (ع) در شب هشتم ذی الحجه خواب دید فرشته ای بر فراز سرش ایستاده و می گوید: ای ابراهیم! پروردگار تو می فرماید اسماعیل، فرزند خود را برای من قربانی کن؛ آن حضرت وحشت زده از خواب بیدار شده و با خود اندیشید که این خواب شیطانی بوده و یا از تلقینات الهی بوده است.

وی ادامه داد: شب عرفه نیز همان خواب را دید و در شب عید قربان نیز همین خواب را دید و یقین او زیاد گشت و صبح روز عید قربان ابراهیم با اسماعیل از خانه به سوی منا روی نهادند. وقتی به منا رسیدند، جریان خواب خود را به فرزندش بازگو کرد و اسماعیل در واکنش به این سخن پدر چنین گفت: ای پدر بزرگوار من اگر هزار جان داشتم، همه را به فرمان الهی قربان می کردم و تسلیم امر الهی می شدم.

حسنی اضافه نمود: ابراهیم چون در منا به جمره اول رسید، شیطان آمد که او را تعرض کند، هفت سنگ به سوی او انداخت و در جمره دوم و سوم هم هفت سنگ پرتاب کرد. این رمی جمرات از آن موقع به بعد جزو مناسک حج شد. پس هنگامی که پدر و پسر حکم خدا را گردن نهادند، ابراهیم پیشانی پسر را بر زمین نهاد و تیغ را بر حلق او گذارد اما ذره ای از پوست و گوشت و رگ او بریده نشد و خاتمه از طرف حق سبحانه و تعالی ندا آمد که عمل ابراهیم مقبول درگاه ما شد و آن را پسندیدیم و به امر الهی قوچی را به عنوان قربانی به جای فرزندشان ذبح کردند که این قضیه مبنای عید قربان و فلسفه قربانی کردن در این روز در اسلام هم نهاده شد.

وی یادآور شد: در ادیان ابراهیمی، قربانی کردن همان گونه که از نام آن پیدا است به معنای تقرب جستن و نزدیک شدن به خدای متعال است. انسان ها از طریق عمل قربانی کردن، به سوی باری تعالی تقرب جسته و اطاعت خود را به نمایش می گذارند.

حسنی اعلام نمود: منشاء قربانی منبع الهی است که در راستای تقرب جستن، مبارزه با هواهای نفسانی و رعایت تقوای الهی قابل توجه است.