قدمت استفاده از پوست خرس به وسیله انسان به 300 هزار سال می رسد - وبلاگ آموزشی و فنی

به گزارش وبلاگ آموزشی و فنی، یک تیم تحقیقاتی از دانشمندان به شواهدی دست یافته است که نشان می دهد انسان های نخستین در 300 هزار سال پیش از پوست خرس برای محافظت از خود در برابر هوای سرد استفاده می نموده اند.

به گزارش یورونیوز، در این تحقیق پژوهشگران دانشگاه توبینگن آلمان استخوان های یافت شده از یک خرس در غاری در ناحیه شونینگن استان نیدرزاکسن متعلق به عصر پارینه سنگی را مورد مطالعه قرار دادند.

ایوو ورهیژن، محقق در مرکز تکامل انسان دانشگاه توبینگن، در این خصوص می گوید: علامت بریدگی روی استخوان ها اغلب در باستان شناسی به عنوان نشانه ای از استفاده از گوشت تفسیر می گردد، با این حال با توجه به علائم برش دقیقی که بر جا مانده می توانیم آن را به کندن با دقت پوست نسبت دهیم.

خرس ها، از جمله خرس های غارنشین که اکنون منقرض شده اند، برای خواب زمستانی به یک پوشش بسیار عایق احتیاج داشتند و لایه محافظتی بدن آن ها چنینی امکانی را برایشان تهیه می کرد. پژوهشگران می گویند پوشش زمستانی بدن خرس شامل مو های بیرونی بلندی است که از یک لایه محافظ هوا به علاوه مو های کوتاه و متراکم تشکیل شده و ترکیب آن ها عایق خوبی را در برابر هوای سرد ایجاد می نماید.

به گفته محققان، علائم برش تازه کشف شده نشان می دهد که مردم شمال اروپا در حدود 300 هزار سال پیش تا حدی توانسته اند به لطف پوست گرم خرس ها در زمستان زنده بمانند.

آقای ورهیژن در این باره می گوید: ناحیه باستان شناسی شونینگن نقش مهمی در موضوع منشأ شکار دارد چرا که قدیمی ترین نیزه های دنیا در اینجا کشف شده اند..

اما از آن جا که نشانه ای از گوشت و بافت چربی روی استخوان ها باقی نمانده، چگونه دانشمندان متوجه می شوند که این یک منطقه شکار خرس بوده و نه محل مرگ اتفاقی تعدادی خرس؛ محققان می گویند گه اگر در یک سایت باستان شناسی تنها حیوانات بالغ یافت شوند، این معمولاً نشانه شکار در نظر گرفته می گردد. در شونینگن، تمام استخوان ها و دندان های به جا مانده از خرس ها متعلق به خرس های بالغ است.

پوست خرس باید مدت کوتاهی پس از مرگ حیوان برداشته گردد در غیر این صورت مو ها از بین می روند و پوست غیرقابل استفاده می گردد. از آنجایی که حیوان پوست کنده شده است، پژوهشگران نتیجه گرفته اند که قاعدتا نمی توانسته مدت زیادی از مرگ آن جانوران گذشته باشد.

پروفسور نیکلاس کونارد، رئیس پروژه تحقیقاتی شونینگن، می گوید که یافته های تازه منظره تازه ای را در مورد زندگی انسان های نخستین در شمال اروپا باز می نماید.

وی گفت: حیوانات نه تنها برای غذا استفاده می شدند، بلکه پوست آن ها نیز برای زنده ماندن در سرما به کار گرفته می شد. استفاده از پوست خرس احتمالاً کلید نحوه سازگاری انسان های اولیه با آب و هوای شمال است.

نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی Human Evolution منتشر شده است.