راهنمای سفر به چین؛ 12 جاذبه گردشگری چین که نباید از دست بدهید - وبلاگ آموزشی و فنی

به گزارش وبلاگ آموزشی و فنی، چین دومین کشور بزرگ جهان از نظر وسعت خاکی با جمعیتی بیش از 1.3 میلیارد نفر، کشوری با تاریخ کهن و فرهنگ غنی است که حتی پس از دهه ها رشد مالی نیز هیچ یک از جذابیت های خود را از دست نداده است؛ درواقع تقابل آداب ورسوم سنتی چین و شرایط فوق مدرن امروزی و آثار باستانی کهن و معماری های قدیمی این کشور، بر شیفتگی گردشگران برای سفر به چین بیش تر و بیش تر می افزاید؛ در این مقاله شما را با روش های سفر به چین و نیز برترین زمان سفر به این کشور، فرهنگ، آداب ورسوم و غذاهای این کشور و نهایتا برترین جاذبه های گردشگری چین آشنا می کنیم.

چرا باید به چین سفر کنیم؟

کشور چین با هوای آلوده، ترافیک سنگین، جمعیت بسیار زیاد و مسائل زبانی فراوان، می تواند برای افرادی که برای نخستین بار سفر به چین را تجربه می نمایند، مقصدی طاقت فرسا باشد. خیلی شلوغ است و همه هل می دهند و تنه می زنند، نمی توانستیم منظورمان را به آنها بفهمانیم و بعد از سفر به چین به تعطیلات دیگری احتیاج داشتیم ازجمله شکایت های معمول جهانگردانی است که به چین سفر می نمایند.

برترین توصیه ای که می توان به این افراد کرد این است که سعی نکنید با بازدید از تمام نقاط چین برنامه سفرتان را بیش ازحد شلوغ و فشرده کنید. برای مثال بیشتر جهانگردانی که به ایالات متحده سفر می نمایند در یک سفر به منهتن، والت دیزنی ورلد (مجموعه ای تفریحی در استان فلوریدا)، پارک ملی گرند کنیون (Grand Canyon) و هالیوود نمی فرایند. درمورد سفر به چین هم همین طور است. تورهای جهانگردی در برنامه های معمول سفر، بازدیدنمایندگان را به دیدن شهر ممنوعه، دیوار بزرگ چین، لشکر سفالین، پناهگاه های پانداهای چنگدو و سد سه دره (Three Gorges) می برند و در سرانجام نیز سفر به چین را در شانگهای شگفت انگیز به سرانجام می رسانند.

20 سال پیش سفر به چین دلپذیرتر بود، چرا که تعداد جهانگردان داخلی بسیار کمتر بود. ولی امروزه به نظر می رسد که کل مردم کشور در حال سفر هستند و مشتاقانه می خواهند در وطن خود گشت وگذار نمایند. بنابراین جهانگردان خارجی باید برای دیدن جاذبه های جهانگردی در صف های طولانی بایستند و سپس راه خود را به سختی ازمیان جمعیت باز نمایند. ولی اگر عاقلانه سفر کنیم، سفر به چین به همان مقدار که دلپذیر و خوشایند است، مجذوب کننده و خیره نماینده نیز خواهد بود. به علاوه چین برای افرادی که می خواهند بیشتر درمورد راستای که دنیا در قرن حاضر در پیش گرفته است بدانند، مقصدی لازم است.

توصیه هایی برای سفر به چین

اگر برای دیدنی منظره جرثقیل ها، پروژه های معماری نوآورانه و آثار هنری چین به این کشور سفر می کنید، باید به مرکز مالی و تجاری شانگهای و بعلاوه دهکده المپیک پکن و منطقه هنر معاصر مرکز (که در یک کارخانه قدیمی مهمات قرار گرفته است و منطقه هنری 798 نامیده می شود) سری بزنید.

اگر هم مشتاق آشنایی با تمدن 5000 ساله چین هستید، باید سری به موزه ها و آثار باستانی شهر بزنید، آثاری مانند لشکر سفالین نخستین امپراتور در شهر باستانی شی آن (Xian) و شهر ممنوعه پکن که از سلسله مینگ تا سرانجام سلسه چینگ، به عنوان کاخ امپراتوری استفاده می شد. البته باید بدانید که جاذبه های جهانگردی بسیار زیبایی همانند کاخ تابستانی پکن و بخش هایی از دیوار بزرگ چین (که در نزدیکی مرکز به ویژه Badaling قرار گرفته است) اغلب از شلوغ ترین دیدنی های این کشور هستند.

ولی اگر اهل ماجراجویی باشید، مکان های کمتر شناخته شده و خلوت تری مانند غارهای بودا در شهر دون هوانگ، مرکز های پیشین و زیبای چین لوئو یانگ و کایفنگ (Kaifeng) و بعلاوه بیابان بزرگ تکله مکان (Taklamakan Desert) در شمال غربی کشور انتظار شما را می کشند. موزه تاریخ شآنشی (Shaanxi)، موزه شی آن و موزه هان یانگلینگ (Han Yangling) (که هر سه در شهر باستانی شی آن یا در نزدیکی آن قرار دارند) و بعلاوه موزه استانی ژی جیانگ (Zhejiang Provincial Museum)، برخی از موزه های استثنائی ولی کمتر شناخته شده چین هستند که می توانند هر جهانگرد ماجراجویی را به خود جذب نمایند.

اگر به دیدنی زندگی روزمره مردم چین علاقه دارید، باید برای قدم زدن در خیابان های فرعی شهر و سر زدن به پارک های عمومی، چای خانه های سنتی و معابد، برنامه سفرتان را خلوت تر کنید. اگر زمان بیشتری را در برنامه سفرتان گنجانده اید می توانید توقف های بدون برنامه ای داشته باشید؛ برای نمونه در آستانه دروازه های ماه مانندی که به حیاطی پر از شکوفه های آلو باز می شوند توقف کنید، به صدای آوازه خوانی دوره گردی که ساز دوزهی فراموش نشدنی ارهو (erhu) را می نوازد گوش بسپارید و به دیدنی بچه هایی که یونیفورم های سفید و آبی مرتبی پوشیده اند و با دوچرخه به مدرسه می فرایند بپردازید. به این ترتیب، علاوه بر اینکه پس از بازدید از جاذبه های جهانگردی برای مدتی استراحت می کنید، فرصتی پیدا می کنید تا به جای دیدنی زندگی جهانگردان چینی، شاهد زندگی روزمره مردم عادی این کشور باشید.

گزینه خوب دیگر استفاده از قطار به جای پروازهای داخلی است. با استفاده از قطار می توانید با مردم محلی قاطی شوید، برنامه های قطار را دنبال کنید و از پنجره قطار به بیرون خیره شوید. اینها همگی تجربه هایی هستند که ماندگارترین و فراموش نشدنی ترین خاطرات شما را در سفر به چین می سازند.

برترین زمان سفر به چین

از نظر آب وهوایی برترین زمان برای سفر به چین درطول بهار (اواخر اسفند تا اواسط اردیبهشت) و پاییز (اوایل مهر تا اواسط آبان) است، ولی در این دوره ها قیمت هتل ها بالاتر است. در دوره های بین اوج و رکود سفر (بهمن، اوایل خرداد و شهریور، اوایل آذر و دی) قیمت ها پایین تر است.

بهتر است که در تعطیلات عمومی چین به این کشور سفر نکنید. تعطیلات عمومی چین شامل سال نو چینی (که به آن فستیوال یا جشنواره بهار نیز می گویند و معمولا در اواخر ژانویه (اوایل بهمن) یا اوایل فوریه (اواسط بهمن) برگزار می شود)، تعطیلات ماه مه (نخستین هفته ماه مه (11 تا 17 اردیبهشت)) و روز ملی چین (نخستین هفته اکتبر (9 مهر تا 15 مهر) است. در این زمان ها جاذبه های جهانگردی کشور چین به شدت شلوغ می شوند.

برخی از سفرها فصلی هستند، مثلا برخی ها برای دیدنی شکوفه های خرزه هندی (Rhododendron) در شانگری لا (بهشت روی زمین)، دیدنی پرنده ها در دریاچه ناپاهای (Napahai Lake) یا دیدنی جشنواره مجسمه های یخی و برفی هاربین به چین سفر می نمایند.

روش های جابه جایی در چین

هوایی

شبکه هوایی چین بسیار گسترده است، در این کشور به طور منظم فرودگاه های نوی ساخته می شود و فرودگاه های قبلی ارتقا می یابند. معمولا در پروازهای داخلی، مسافران کلاس مالی (economy passengers) مجازند تا 20 کیلو گرم بار و تا 5 کیلوگرم چمدان دستی را به طور رایگان همراه داشته باشند. در صورت داشتن بار بیشتر باید هزینه های مربوطه را (که به صورت تصاعدی افزایش می یابد) پرداخت کنید.

قطار

چین با داشتن شبکه های ریلی سریع السیر و دقیق در تمام نقاط کشور، سفر ریلی را وارد دوران نوی نموده است. با اینکه گاهی قطارها شلوغ می شوند، ولی سفر با قطار راه بسیار خوبی برای قاطی شدن با مردم محلی است.

جایگاه های نرم قطارهای روزانه و واگن های تخت خواب دار نرم قطارهای شبانه بسیار راحت هستند. هر واگن تخت خواب دار نرم دارای دو ردیف تخت خواب تاشو در هر کوپه است. هر کوپه به وسیله یک درب از راهرو جدا می شود و راهرو نیز دارای توالت های غربی و بعلاوه آسیایی است. اگر می خواهید بیشتر با مردم محلی چین قاطی شوید، می توانید از واگن تخت خواب دار سفت بهره ببرید که تخت خواب های تاشوی راحتی دارد، ولی کوپه کاملا باز است و در هر کوپه 3 ردیف تخت خواب وجود دارد. (تخت خواب تاشوی وسطی بهتر از دو تخت خواب دیگر است.)

برخی از راستاهای خوب راه آهن چین شامل راستاهای میان شهرهای پکن و شانگهای (قطارهای سریع السیر فقط 4 ساعت و 45 دقیقه زمان می برند)، شانگهای و هانگژو (Hangzhou، شهری در شرق چین)، شانگهای و سوژو (Suzhou، شهری در استان جیانگ سو در شرق چین)، پکن و شی آن و چنگدو (Chengdu) به چونگ کینگ (Chongqing، شهری در غرب چین) است.

تاکسی

در شهرهای بزرگ چین می توان به راحتی تاکسی پیدا کرد. تاکسی ها مقرون به صرفه، فراوان و برحسب تاکسی متر هستند، ولی تعداد کمی از راننده ها انگلیسی صحبت می نمایند. بنابراین باید از کارمندان هتل بخواهید که مقصد و نام هتل را با حروف چینی بنویسند تا در رفتن به مقصد و بازگشت به هتل مسئله ای نداشته باشید. توجه داشته باشید که در شهرهای بزرگ (به ویژه در ساعت های شلوغی) ترافیک بسیار سنگین می شود.

مترو

هر دو شهر پکن و شانگهای سیستم متروی فوق العاده ای دارند که به راحتی قابل استفاده، مقرون به صرفه، سریع و قابل اعتماد است.

پیاده روی

برترین روش رفتن به خیابان های فرعی پکن، پیاده روی است. مثلا می توانید با پای پیاده میان معبد آسمان (Temple of Heaven)، میدان تیان آنمن (Tiananmen) و شهر ممنوعه جابه جا شوید.

ویزا

مسافرین باید گذرنامه ای با اعتبار دست کم 6 ماه از زمان ورود و دست کم 3 صفحه برای الصاق ویزا داشته باشند. بعلاوه بچه ها دیگر نمی توانند با گذرنامه والدین خود سفر نمایند. اگر نقطه ورود شما لهاساست، محل ورود در ویزا باید - فرودگاه لهاسا یا ژانگمو (Zhangmu، مرز میان تبت و نپال) ذکر شده باشد، درغیراین صورت اجازه ورود داده نخواهد شد. می توانید بدون ویزا و برای حداکثر 72 ساعت در پکن، شانگهای، گوانجو، چنگدو، چونگ ینگ، دالیان، شیانگ و شی آن توقف کنید. به این منظور باید بلیط هواپیما و اسناد مسافرتی معتبری به مقصد کشوری دیگر داشته باشید که زمان حرکت آن، حداکثر 72 ساعت دیگر باشد.

سلامتی و بهداشت

برای مسافرانی که از منطقه ها آلوده به تب زرد می آیند، داشتن گواهی واکسیناسیون علیه این بیماری لازم است. ممکن است لازم باشد تا ایمن سازی های توصیه شده را برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های وبا، دیفتری، هپاتیت A، هپاتیت B، آنسفالیت B ژاپنی، مالاریا، سل، کزاز و تیفوئید انجام دهید. بیماری مالاریا در برخی از بخش های چین وجود دارد.

شهرهای اصلی چین امکانات درمانی مناسبی دارند و هیچ ایمن سازی خاصی برای ورود به چین الزامی نیست. مگر اینکه مسافر از منطقه ای آلوده به تب زرد آمده باشد. ولی بهتر است که برای دریافت اطلاعات جاری و به روز با پزشک خود مشورت کنید.

قوانین محلی و آداب معاشرت

نحوه لباس پوشیدن

مردم چین لباس های راحت و پوشیده ای می پوشند. مردان به جز در قسمت های ساحلی به ندرت شلوار کوتاه به تن می نمایند. در چین بهتر است که زنان شانه های خود را بپوشانند و از پوشیدن دامن کوتاه پرهیز نمایند، به ویژه درهنگام بازدید از معابد. در معابد شانه ها باید پوشانده شوند و بهتر است که از کفش های راحتی استفاده شود. بهتر است که برای بازدیدهای طولانی مدت از مکان های دیدنی، کفش های پیاده روی راحتی بپوشید، به ویژه اگر قصد دارید از دیوار بزرگ چین دیدن کنید.

چالش های فرهنگی

گاهی جهانگردان خارجی از نگاه خیره مردم چین به ویژه در منطقه ها روستایی که خارجیان کمتری در آن رفت وآمد دارند، متعجب می شوند. تف کردن در خیابان بی ادبی یا بی احترامی به شمار نمی رود و سیگار کشیدن در مکان های عمومی مانند رستوران ها عادی است.

زبان

زبان رسمی چین، زبان ماندارین و خاستگاه آن شهر پکن است. هرچند که زبان ها و گویش های متفاوتی در این کشور وجود دارد، مدارس به زبان ماندارین تدریس می نمایند. با اینکه بیشتر تابلوهای هدایت و اسامی خیابان ها به زبان چینی نوشته شده اند، اما همچنان استفاده از زبان انگلیسی در شهرهای بزرگ رایج تر می شود. پوشش تلفن همراه در سراسر کشور (به جز منطقه ها دورافتاده) بسیار خوب است. در بیشتر هتل ها به اینترنتی با پهنای باند بالا دسترسی دارید. چین 8 ساعت از ساعت دنیای گرینویچ (GMT) جلوتر است.

عکاسی و فیلمبرداری

قبل از عکس گرفتن از افراد، ابتدا از آنها اجازه بگیرید. معمولا عکاسی در فرودگاه ها، موزه ها و تأسیسات نظامی ممنوع است. گاهی در مکان های توریستی باید برای استفاده از دوربین های فیلمبرداری هزینه ای پرداخت کنید. این هزینه ها متفاوت ولی اندک هستند. در برخی موارد برای دوربین های عکاسی نیز باید هزینه اندکی بپردازید.

غذاهای چینی

هر منطقه از چین غذای مخصوص به خود را دارد. در شمال غذاهای دلچسب و سنگین تری پخته می شوند که در آنها به جای برنج از گندم استفاده می شود. غذاهای معمول شامل کوفته (دامپلینگ) بخارپز، رشته فرنگی، spring roll (نوعی غذا شبیه پیراشکی)، مرغابی یا اردک پکن (غذای مشهور چینی که با گوشت مرغابی طبخ می شود و خاستگاه آن شهر پکن است) و بعلاوه کباب مغولی و هات پات (hotpot) است. شانگهای به داشتن غذاهای دریایی عالی و xiaolongbao که سوپی پر از کوفته بخارپز است، معروف است. در غرب چین، ماده اصلی غذاهای سیچیوآنیز (Sichuanese) تند، چیلی های قرمز و آتشین هستند. منطقه جنوب، در اطراف گوانگدونگ با غذاهای کانتونی (Cantonese) شناخته می شود و خاستگاه غذایی چینی به نام دیم سام (dim sum) است.

گرچه در چین گیاهخواری رایج نیست، ولی چینی ها غذاهای خوشمزه فراوانی دارند که از سبزیجات و پنیر توفو تهیه می شوند. کسانی که به امتحان کردن غذاهای نو علاقه مند هستند، باید به بازارهای شبانه غذا و مغازه ها و دکه های شلوغ و فضای سرزنده و پرشورشان سری بزنند. بیشتر غذاخوری ها و رستوران ها منوی انگلیسی ندارند، ولی میهمانان می توانند به مواد غذایی نمایش داده شده یا غذاهای مهمانان دیگر اشاره نمایند.

پول رایج

ارز محلی چین، رنمینبی (RMB) است که به آن یوان گفته می شود و می توان آن را از دستگاه های خودپرداز برداشت کرد. توجه داشته باشید که استفاده از کارت های اعتباری همواره امکان پذیر نیست. البته در هتل ها و مؤسسه های بزرگ تر، کارت های اعتباری اصلی پذیرفته می شوند. شما می توانید بیشتر ارزها و چک های مسافرتی را به راحتی تبدیل به پول نقد کنید. در این کشور دستگاه های خودپرداز به وفور در دسترس هستند.

انعام دادن

معمول است که به راهنماها، راننده ها و باربرها انعام بدهید. مبلغ معمول انعام برای راهنماهای محلی 100 یوان در روز و برای راننده ها 50 یوان در روز است و برای هر بسته یا کیف نیز باید 5 یوان به باربرها انعام بدهید. انعام دادن در هتل ها، رستوران ها و تاکسی ها اختیاری است (معمولا مبلغ انعام 10٪ مبلغ اصلی است). در برخی از هتل ها و رستوران های گران قیمت، هزینه های خدمات به صورت حساب اضافه می شوند.

مهم ترین جاهای دیدنی چین

1. دیوار بزرگ چین

ضرب المثل محبوب چینی می گوید: هیچ کس نمی تواند قهرمانی واقعی باشد، مگر اینکه روی دیوار بزرگ باشد. این ضرب المثل به روشنی ارزشی را که چینی ها برای این بنای تاریخی منحصربه فرد قائل هستند، نشان می دهد. دیوار بزرگ چین که در چین با نام چانگ چنگ (Changcheng) یا دیوار طولانی شناخته می شود، در راستای پرپیچ وخم به طول 6700 کیلومتر، از دریای زرد تا آسیای مرکزی کشیده شده است. در این دیوار زیارتگاه های بی شماری وجود دارد که روح مذاهب باستانی شرقی را نمایش می دهند.

دیوار چین از استحکامات نظامی شان های گوان (Shanhaiguan) در شرق تا جیایوگوان (Jiayuguan) در غرب کشیده شده است و درطول راستا خود از میان استان های هه بی (Hebei)، شینت سِن (Tientsin) و پکن (قسمتی که در آن برترین بخش حفظ شده از دیوار را می توان مشاهده کرد)، مغولستان داخلی، استان نینگ شیا و استان گانسو (Gansu) عبور می نماید. این دیوار به طور میانگین 6 تا 8 متر ارتفاع دارد و در برخی از قسمت ها ارتفاع آن به 16 متر نیز می رسد. پهنای این دیوار به مقدار ای است که سواره نظام می تواند از روی آن عبور کند و پر از برج و باروهای فراوانی است که قدمت برخی از آنها به قرن هفتم پیش از میلاد مسیح بازمی شود.

شناخته شده ترین بخش های این دیوار در حدود سال 210 پیش از میلاد افزوده شده اند و در آن موقع بخش های مختلف آن به یکدیگر متصل شده اند. امروزه بخشی که بیش از همه از آن بازدید می شود، بخشی از دیوار نزدیک به گذرگاه بِیدلینگ (Badaling Pass) در شمال غربی پکن است که به راحتی با سیستم حمل ونقل عمومی یا تورهای مسافرتی قابل دسترسی است. از دیگر بخش های بازسازی شده ای که دیدن شان خالی از لطف نیست، می توان به بخش نزدیک شهرک گوبیکو (Gubeikou) در 130 کیلومتری شهر پکن و بخشی در میوشن یو (Mutianyu) در 70 کیلومتری شمال شرقی پکن اشاره نمود.

2. شهر ممنوعه و کاخ امپراتوری در پکن

بزرگ ترین و مهم ترین ساختمان چین، شهر ممنوعه (کاخ امپراتوری) است که در قلب پکن قرار گرفته است. شهر ممنوعه جزو مکان هایی است که حتما باید از آن دیدن کنید.

ساخت این شهر در زمان سلسله یوان (بین سال های 1271 تا 1368) آغاز شد؛ بیشتر بخش های مجموعه ای که امروزه شاهد آن هستیم، بین سال های 1406 تا 1420 و به عنوان اقامتگاهی برای 24 امپراتور از سلسله های چینگ و مینگ ساخته شدند که تنها خانواده سلطنتی و معشوقه های امپراتور اجازه ورود به آن را داشتند. این مجموعه بزرگ که مساحتی به مقدار 720 هزار متر مربع را پوشش می دهد و با دیوارهایی به ارتفاع 10 متر به وسیله برج های دیده بانی و خندقی عریض محافظت می شود، شامل قسمت هایی با کاربردهای تشریفاتی و اداری و بعلاوه اقامتگاهی خصوصی برای امپراتور است.

بازدید از تمام قسمت های شهر ممنوعه ساعت ها زمان می برد. مهم ترین قسمت های این مجموعه شامل 5 پل مرمرین سفیدِ رودخانه طلایی، تالار هماهنگی امپراتوری (ساختمانی به ارتفاع 35 متر که تخت امپراتور را در خود جای داده است) و سالن ضیافت باشکوه امپراتوری (Hall of Preserving Harmony) است.

3. لشکر سفالین

در دهه 1970 کشاورزانی که در حوالی شهر شی آن به کندن چاه مشغول بودند، به طور تصادفی به لشکر سفالین که بدون شک مهم ترین کشف باستان شناسی چین است، برخورد کردند. آنها بیش از 8000 جنگجو در مقدار های واقعی، حدود 520 اسب و بیش از 100 ارابه و بعلاوه تعداد زیادی از شخصیت های غیرنظامی را (که قدمت شان به حدود 280 سال پیش از میلاد می ٰرسد) در سه حفره زیرزمینی بزرگ یافتند.

این مجسمه ها برای حفاظت از مقبره نخستین امپراتور ساخته شده بودند. گرچه برخی از این مجسمه های کشف شده در گذر زمان به شدت آسیب دیده بودند، اما بسیاری از آنها با دقت جمع آوری شدند. این مجسمه ها نشان دهنده اهمیتی هستند که در آن موقع به امپراتور و زندگی پس از مرگ داده می شد. این لشکر که در آرامگاه چین شی هوانگ (Qin Shi Huang) قرار گرفته است، یکی از مهم ترین جاذبه های جهانگردی چین به شمار می رود. ایستادن دربرابر مجموعه ای از سربازان و اسب ها تجربه ای فراموش نشدنی را برای جهانگردان به ارمغان می آورد، تجربه دیدنی رژه سربازان دلیری که از قرن ها پیش به زمان حال سفر نموده اند.

4. کاخ تابستانی

در سفر به چین شما به راحتی می توانید با طی 15 کیلومتر، از پکن به کاخ تابستانی مجلل امپراتوری برسید. این کاخ درمیان بیش از 700 آکر (معادل 4047 مترمربع) فضای سبز زیبا قرار گرفته است و یکی از جاذبه های جهانگردی پربازدید چین به شمار میرود. این کاخ در سال 1153 ساخته شده است، ولی دریاچه بزرگ آن در قرن 14 میلادی و به منظور افزایش باغ های امپراتوری به مجموعه اضافه شده است.

برترین قسمت های کاخ شامل تالار مجلل خوشبختی و طول عمر (Hall of Well-being and Longevity، Renshou Dian) به همراه تخت مخصوص و سالن بزرگ و زیبای تئاتر (ساختمان خصوصی سه طبقه ای که در سال 1891 به علت علاقه وافر خانواده امپراتوری به اپرا ساخته شد) است. سایر قسمت های مهم شامل تالار شادی و طول عمر (Hall of Happiness and Longevity، Le Shou Tang Hall) با باغ ها و حیاط های زیبای آن و بعلاوه گذرگاه های زیبای چندین کیلومتری و راستاهای پیاده روی است.

5. قایق سواری در رودخانه لی

شهر گویلین در گوشه شمال شرقی منطقه گوانگشی، برخی از زیباترین ییلاقات چین را در خود جای داده است. این شهر با رودخانه های زلال و شفافی که در راستای پرپیچ وخم از میان شهر و حلقه کوه های آن می گذرند، شناخته می شود. تا صدها سال این منظره منحصربه فرد، شاعران و هنرمندان را جذب خود نموده است و موضوع داستان های پریان و افسانه های بی شماری بوده است. امروزه این منطقه مملو از جهانگردانی از سراسر دنیا است که می خواهند این شکوه و جلال طبیعی را از نزدیک ببینند.

برترین راه برای لذت بردن از زیبایی های این منطقه، سفر با قایق در امتداد رودخانه لی است. برترین قسمت رودخانه، بخشی است که از شهر گویلین تا یانگشو امتداد دارد، زیرا در این قسمت، رودخانه به آرامی و با پیچ وتاب، راستا 80 کیلومتری خود را از میان جنگل های زیبای بامبو، نیزارهای انبوه و صخره ها و غارهای فوق العاده ای با نام های دوست داشتنی همانند کوه زیبایی منحصربه فرد (Mount of Unique Beauty)، تپه خرطوم فیل (Elephant Trunk Hill) و غار فلوت نی (Reed Flute Cave) می پیماید. سفر در این رودخانه بسته به نوع قایقی که انتخاب می کنید، بین چند ساعت تا چند روز طول می کشد. نوع قایق ها نیز از قایق های کوچک و باریک تا قایق هایی بزرگ با ظرفیت بالای مسافر متغیر است.

6. پایگاه پژوهشی پرورش پانداهای غول پیکر در چنگدو

سفر به چین بدون دیدنی پانداها کامل نخواهد بود. درست است که در باغ وحش های بزرگ چین می توانید نمونه های فراوانی از این موجودات شگفت انگیز را ببینید، ولی برترین مکان برای دیدن پانداها در محیطی شبیه به زیستگاه طبیعی شان، پایگاه پژوهشی پرورش پانداهای غول پیکر چنگدو، واقع در استان سیچوآن است.

در این پایگاه پژوهشی می توانید 80 پاندا را در حال اجرا کارهای روزانه ای مانند غذا خوردن و بازی کردن در محیط پارک مانند و بزرگ این مجموعه دیدن کنید. در این پایگاه، شما علاوه بر اینکه این حیوانات شگفت انگیز را از نزدیک می بینید، می توانید در نمایشگاه ها و برنامه های دائمی فراوانی که برای حفاظت از آینده پانداها برگزار می شوند، چیزهای زیادی درمورد این حیوانات در حال انقراض یاد بگیرید. در صورت امکان سعی کنید که درهنگام صبح از این مجموعه دیدن کنید تا پانداها را در زمان غذادهی صبحگاهی دیدن کنید، زیرا در این زمان آنها بیش از باقی ساعات روز فعال و پرجنب وجوش هستند.

7. رودخانه یانگ تسه و سد سه دره

رودخانه یانگ تسه که در چین به آن چانگ جیانگ (رودخانه طولانی) می گویند، بیش از 6000 کیلومتر طول دارد و طولانی ترین و مهم ترین رودخانه چین و سومین رودخانه بلند دنیا (پس از رودخانه های آمازون و نیل) است. این رودخانه از تبت (غرب) به شانگهای (شرق) جریان دارد و از میان 8 استان می گذرد.

رودخانه یانگ تسه در بیش از 2000 سال گذشته راستا اصلی حمل ونقل چین بوده است (حدود 2700 کیلومتر از آن قابل کشتیرانی است). حوزه آبگیر گسترده آن با 700 شاخه و انشعاب، حدود یک پنجم از کل مساحت کشور و یک چهارم زمین های کشاورزی کشور را دربر می گیرد.

گرچه طول بسیار زیاد این رودخانه باعث شده است تا از نقاط بسیاری قابل رؤیت باشد، ولی پرطرفدارترین قسمت آن برای جهانگردان، سد سه دره زیباست که دره های کیوتانگ (Qutang)، وو (Wu) و زیلینگ (Xiling) را دربر دارد. این قسمت از رودخانه با 200 کیلومتر طول، بین شهرهای فنجی (Fengjie) و ایچانگ (Yichang) واقع شده است. در برخی از قسمت های این بخش از رودخانه ترکیبی از امواج و جریان های خشمگین و بعلاوه قسمت های کم عمق خطرناکی وجود دارد. رودخانه در این بخش ازمیان دره ها و صخره های ناهموار و قله های بلند کوه ها (در منظره ای که به مقدار گرند کنیون چشمگیر است) عبور می نماید.

گزینه های فراوانی برای دیدنی منظره ها وجود دارد، از قایق های مجلل با تمرکز بر جاذبه های تاریخی و منظره ها دیدنیی منطقه گرفته تا تورهای ماجراجویانه چالشی در امتداد پرهیجان ترین بخش های رودخانه.

8. باغ های کلاسیک سوژو (Suzhou)

باغ های کلاسیک سوژو از مهم ترین باغ های تاریخی دنیا هستند و در میراث دنیای یونسکو به ثبت رسیده اند. بنابراین بازدید از باغ های کلاسیک سوژو باید از اولویت های برنامه شما در سفر به چین باشد. این باغ های باشکوه در قرن یازدهم، در شهر تاریخی سوژو واقع در استان جیانگسو ایجاد شده اند؛ درست در زمانی که شهر سوژو رشد و پیشرفت بی سابقه ای را تجربه می کرد. این باغ ها جزو 270 (یا بیشتر) باغ ایجادشده در این شهر هستند.

مشهورترین باغ بازمانده و بازسازی شده در اینجا باغ زیبای لینگرینگ (Lingering) است. این باغ 7 آکر مساحت دارد و در سال 1800 در پارکی ایجاد شد که در اصل متعلق به سلسله مینگ بود. این باغ یکی از مشهورترین مجموعه باغ های چین به شمار می رود و دارای یک آبگیر، چند ساختمان زیبا، تپه ای مصنوعی، درختستان هلو و راستای سرپوشیده و زیباست که روی دیوارهای آن بیش از 300 لوح سنگی مزین به حروف قدیمی چینی آویزان شده است.

مکان دیگری که حتما باید از آن دیدن کنید، باغ عمارت کانگ لانگ تینگ (Cang Lang Ting) است؛ باغی با مساحت 2 آکر که از ویژگی های منحصربه فرد فراوانی همانند گذرگاه طاق دار دوتایی برای اتصال بخش های درونی و بیرونی برخوردار است.

9. قصر پوتالا در تبت

در سفر به چین قصر پوتالا را نباید فراموش کنید. یکی از بارزترین ساختارهای تاریخی چین، قصر باشکوه پوتالا در لهاسای تبت است. این قصر که قصری نظامی و اقامتگاه دالایی لاما (لقبی که به رهبر دینی بوداییان تبت داده می شود. دالایی لاما از اواسط سده 17 تا سال 1959 فرمانروای حکومت تبت بود) بوده است، برای قرن ها مرکز قدرت سیاسی و مذهبی تبت به شمار می رفت و بسیاری از مهم ترین گنجینه های مذهب بودایی در آن قرار گرفته است.

نخستین قصر از دو قصر پوتالا، قصر سرخ (Red Palace) است که در قرن 17 میلادی ساخته شد و مهم ترین زیارتگاه های این مجموعه در تالار بر تخت نشستن (Enthronement Hall) آن قرار دارند. دیوارهای این تالار با نقاشی هایی پوشیده شده است که صحنه هایی از زندگی دالایی لاماها و پادشاهان تبت را به تصویر می کشند. سایر قسمت های مهم قصر سرخ شامل تالارهای وسیع و فراوان آن (که به آموزش های مذهبی اختصاص یافته اند) و مقبره تعدادی از دالایی لاماها (که به آنها stupas گفته می شود) است که با مهارت و ظرافت ساخته شده اند.

قصر سپید (White Palace) نیز که به همان مقدار چشمگیر و زیباست در سال 1648 تکمیل شد. این قصر شامل خوابگاه، اتاق های مطالعه و پذیرش است که از سال 1959 پس از فرار دالایی لاما از تبت، دست نخورده به جای مانده است. اگر به لهاسا می روید حتما از باغ های جواهر (Jewel Gardens) باشکوه بازدید کنید. این باغ ها با مساحت 90 آکر که بخشی از اقامتگاه تابستانی دالایی لاما بوده اند، در دهه 1840 ایجاد شده اند و شامل کاخ ها و عمارت های بزرگ و دریاچه هایی زیبا هستند.

10. تفرجگاه شانگهای: باند (Bund)

از اقدامات قابل توجه برنامه ریزی و نگهداری هوشمندانه شهری می توان به ساخت تفرجگاه باشکوه شانگهای در کنار رودخانه اشاره نمود که ژونگ شان لو یا باند (وایتان، Wàitān) نام دارد. وقتی در این منطقه وسیع و مخصوص پیاده روی در امتداد رودخانه هوانگپو جیانگ قدم می زنید، فراموش می کنید که در وسط بزرگ ترین شهر چین قرار دارید (جمعیت شانگهای بیش از 25 میلیون نفر است).

باند با حس وحال اروپایی خود شناخته می شود که آن را مدیون گذشته این منطقه است. در گذشته این منطقه محل سکونت خارجی ها بوده است و به خاطر وجود 52 ساختمانی که از معماری انگلستان و فرانسه تأثیر گرفته اند و امروزه بسیاری از آنها به رستوران، کافه، فروشگاه و گالری تبدیل شده اند، محبوب است.

معماری این منطقه که تحت تأثیر سبک های گوتیک تا رنسانس (ازجمله تعدادی از ساختمان های آرت دکو (Art Deco، هنر تزیینی جنبشی هنری که در قرن بیستم به وجود آمد)) قرار گرفته است، شامل ساختمان های برجسته ای مانند دفتر گمرک بندرگاه قدیمی با برج ناقوس آن و هتل باشکوه صلح (Peace Hotel) است. برای دیدنی باند از برترین منظره، از برج 468 متری مروارید خاورِ (Oriental Pearl Tower) در ساحل مقابل رودخانه هوانگپو جیانگ دیدن کنید.

11. دریاچه غرب منطقه تاریخی هانگژو

تنها تعداد اندکی از شهرهای چین می توانند در تمرکز دیدنی های تاریخی و معابد باستانی باشکوه، همانند هانگژو (مرکز استان ژجیانگ در جنوبی ترین قسمت گراند کانال مشهور چین) باشند. بیشتر بخش های این مجموعه غنی در اطراف دریاچه زیبای غرب جمع شده اند.

دریاچه غرب، پهنه ای آبی با مساحت 6 کیلومتر مربع است که در قلب شهر قدیمی واقع شده است و به وسیله تپه ها، پاگوداها (پاگودا نوعی برج با بام هایی چندلا و رده وار است. این سازه ها در ویتنام، چین، کره، ژاپن و دیگر کشورهای خاوری آسیا وجود دارند و در اصل نیایشگاهی برای پیروان تائوئیسم بوده اند) و معابد احاطه شده است. این منطقه که با گذرگاه ها و جاده های دست ساز انسان در قرن یازدهم به 5 بخش مجزا تقسیم شده است، منطقه ای شگفت انگیز برای پیاده روی است.

وقتی از یک دریاچه عبور می کنید به دریاچه بعدی می رسید و با دسته ای دیگر از ساختمان های زیبای قدیمی روبه رو می شوید. این منطقه به ویژه در فصل بهار، زمانی که درختان هلوی آن به شکوفه نشسته اند، بسیار زیباست. بخشی از لذت های اینجا عبور کردن از پل های قدیمی دریاچه و گردش کردن در جزیره بهشت کوچک (Little Paradise Island) است.

یکی از برترین پل های قدیمی دریاچه، پل شکسته (Duanqiao) است که گذرگاه بایدی (Baidi Causeway) را به ساحل متصل می نماید. جزیره بهشت کوچک دارای 4 دریاچه کوچک است که با پل زیگزاگی نُه طاق (Nine Arches) به هم متصل شده اند.

12. مقبره نور: آرامگاه امپراتوری شمالی

شهر قدیمی شن یانگ (Shenyang) در منطقه کوهستانی شمال شرقی چین قرار گرفته است. این شهر از مراکز مهم تجارت و فرهنگ است و مقبره نور (ژائولین، آرامگاه ژائو) که به آن آرامگاه امپراتوری شمالی نیز گفته می شود، در آن واقع شده است. این مقبره یکی از مهم ترین مکان های تاریخی شمال شرقی چین است و به خاطر سبک معماری منحصربه فردش موردتوجه قرار گرفته است. در طراحی این مقبره، ترکیبی از معماری مقبره های سنتی چینی و ساختمان های قلعه مانند اوایل دوره چینگ به کار رفته است. در این مکان امپراتور هوانگ تایجی (Huang Taiji) دفن شده است که بین سال های 1626 تا 1635 بر چین حکومت می کرد. این محل بیش از 180 هزار مترمربع مساحت دارد و ساخت و تکمیل آن 8 سال طول کشیده است. این آرامگاه به خاطر وجود راستا ارواح (Path of Souls) مشهور است. راستا ارواح، راستای با ردیفی از ستون های سنگی و مجسمه اسب های موردعلاقه امپراتور است.

مکان مهم دیگر، کاخ امپراتوری باابهتی است که تاریخ آن به اوایل دوره چینگ برمی شود و دومین مجموعه از کاخ های کاملا حفظ شده چین به شمار می رود. این مجموعه که اقامتگاه نخستین امپراتوران سلسله چینگ بوده است، دارای چند حیاط باشکوه است که به وسیله چندین ساختمان احاطه شده اند. یکی از این ساختمان ها تالار دولت متعالی (Hall of Exalted Government) است که تخت امپراتوری در آن قرار گرفته است.

منبع:چطـور

منبع: دیجیاتور