درباره ترس از اجسام تیز چه می دانید؟ - وبلاگ آموزشی و فنی

به گزارش وبلاگ آموزشی و فنی، ترس از اجسام تیز یا ایکمو فوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که به عنوان فوبیای خاص شناخته می گردد. فوبیا یک ترس غیرمنطقی و شدید از چیزی است. افرادی که از اشیای نوک تیز می ترسند، در اطراف چاقو، قیچی، میخ، سوزن و سایر وسایل تیز احساس ترس می نمایند.

این مقاله ترس از اشیای تیز را تعریف می کند، علائم اختلال را مرور می کند، تشخیص و علل بالقوه را مورد بحث قرار می دهد و گزینه های درمان و مقابله را ارائه می کند.

تعریف ترس از اجسام تیز

مانند هر ترس دیگری، ترس از اشیاء تیز نیز می تواند شدت آن متفاوت باشد. بعضی از افراد ممکن است در اطراف اجسام تیز احساس ناراحتی نمایند اما همچنان می توانند آنها را کنترل نمایند یا بدون ایجاد استرس زیاد در کنار آنها باشند. بعضی دیگر ممکن است یک فوبی واقعی داشته باشند، نوعی اختلال سلامت روان که به عنوان یک فوبی خاص طبقه بندی می گردد.

چندین نوع مختلف فوبیا می توانند باعث پریشانی یا اضطراب قابل توجهی شوند:

• حیوان (مثلاً ترس از سگ یا مار)
• محیط طبیعی (به عنوان مثال ترس از طوفان یا ارتفاعات)
• آسیب تزریق خون (مثلا ترس از خون یا سوزن)
• موقعیتی (به عنوان مثال، ترس از آسانسور یا هواپیما)
• انواع دیگر

ترس از اجسام نوک تیز اغلب در رده تزریق خون و جراحت قرار می گیرد.

علائم

ترس از اشیای تیز می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی گردد. بعضی از علائم رایج عبارتند از:

• ضربان قلب
• غش کردن
• تعریق
• لرزیدن
• سبکی سر یا سرگیجه
• تاری دید

اگرچه ترس از اجسام تیز در بزرگسالان و بچه ها وجود دارد اما در بچه ها بسیار شایع تر است. میانگین سنی برای داشتن ترس خاص از سوزن 5.5 سال است.

تشخیص ترس از اشیاء تیز

فوبیای خاص، مانند ترس از اشیاء تیز، به وسیله متخصصان سلامت روان تشخیص داده می گردد. برای تشخیص این فوبیای خاص، علائم زیر که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی آمده است، باید وجود داشته باشد:

• ترس بیش از حد یا غیرمنطقی مداوم از اشیاء تیز
• احساس اضطراب یا حمله پانیک هنگام نزدیکی یا پیش بینی قرار گرفتن در نزدیکی اجسام نوک تیز
• درک اینکه ترس برای تهدید بالقوه واقعی بیش از حد است (این ممکن است در بچه ها وجود نداشته باشد)
• اجتناب از سوزن های تیز یا سطح شدید اضطراب یا پریشانی زمانی که قرار گرفتن در معرض اجتناب ناپذیر است.
• ترس یا اجتناب از اشیاء تیز با روال، عملکرد روزانه یا روابط فرد تداخل می نماید یا فرد از داشتن این فوبیا مضطرب است.
• ترس ادامه دارد و حداقل شش ماه طول می کشد.
• پریشانی، اضطراب یا وحشت ناشی از قرار گرفتن در نزدیکی اشیاء تیز را نمی توان با اختلال سلامت روان دیگری شرح داد.

برای معین اینکه آیا علائم به علت فوبیا یا بیماری روانی دیگر است، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید.

علل ترس از اجسام تیز

در حالی که ترس از اجسام تیز اغلب به علت ژنتیک ایجاد می گردد، عوامل محیطی نیز وجود دارد که می تواند ترس از اجسام تیز را شرح دهد، مانند:

• داشتن یک تجربه آسیب زا که دردناک یا ترسناک بود، مانند انجام یک روش پزشکی در دوران کودکی
• یادگیری ترسیدن از اشیاء تیز از تماشای شخص دیگری ترس آنها را نشان می دهد.
• شنیدن یا خواندن در خصوص موقعیتی که شامل یک شیء تیز خطرناک یا مضر است که ترس یا اضطراب ایجاد می نماید.

فوبیا و ژنتیک

حدود 80 درصد از افراد مبتلا به فوبیای نوع آسیب تزریق خون، یکی از اعضای درجه یک خانواده خود را دارند که ترس مشابهی دارند.

گزینه های درمان

تراپی یا روان درمانی برترین درمان برای فوبیا و اضطراب خاص از جمله ترس از اشیاء تیز است. بسته به شدت ترس، یک متخصص سلامت روان یک برنامه درمانی ایجاد می کند که به شما یاری می کند تا از شدت ترس عبور نموده و تسکین پیدا کنید. رایج ترین و متداول ترین روینمودهای درمانی مبتنی بر شواهد عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک مداخله درمانی است که شامل نظارت بر افکار و تغییر رفتارها می گردد. CBT برای ترس از اشیاء تیز ممکن است شامل خودگویی مثبت و توقف فکر در هنگام نزدیکی یا پیش بینی یک شیء تیز باشد.

مواجهه درمانی: این رایج ترین و مؤثرترین روش درمانی برای فوبیا است. انواع مواجهه درمانی شامل معرفی شیء یا موقعیت ترسناک در مقادیر پیوسته با افزایش تحمل و استفاده از واقعیت مجازی برای قرار گرفتن در معرض است.

دارو: داروهایی که به کاهش اضطراب یاری می نمایند اغلب با روینمودهای روان درمانی استفاده می شوند. بعضی از داروهایی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از پروپرانولول و گلوکوکورتیکوئید

اثربخشی درمان

بعضی از مطالعات نشان می دهند که مواجهه درمانی 80 تا 90 درصد در درمان فوبیای خاص مؤثر است.

مقابله با ترس از اشیاء تیز

اگرچه درمان با یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز مؤثرترین راه برای غلبه بر ترس یا فوبیا از اشیاء تیز است اما راه هایی برای مقابله با آن وجود دارد که می تواند به حمایت از درمان رسمی یاری کند.

تمرینات آرامش بخش

یکی از علائم رایج اضطراب، تنفس سریع و افزایش ضربان قلب است. تمرینات تمدد اعصاب مانند یوگا، تنفس عمیق و تمرینات تجسم می تواند به کاهش عمدی تنفس یاری کند و احتمال وحشت را کاهش دهد.

برای بچه ها، سعی کنید آنها را به روش تنفس ستاره های دریایی هدایت کنید و از آنها بخواهید وانمود نمایند که دستشان ستاره دریایی است و هر انگشت خود را در حین تنفس به داخل و خارج ردیابی نمایند.

فکر آگاهی و مدیتیشن

سعی کنید تمرین تمرکز حواس یا مدیتیشن را انجام دهید تا از نشخوار فکری یا ترس از قرار گرفتن در معرض یک جسم تیز جلوگیری کنید. این تمرینات باعث می گردد که در زمان حال و اکنون حضور داشته باشید و متوجه شوید که چگونه بدن تحت تأثیر افکار و تجربیات مختلف قرار می گیرد.

برای بچه ها، آنها را در لحظه حال نگه دارید و از آنها بخواهید پنج چیز را که می توانند ببینند، چهار چیز را که می توانند بشنوند، سه چیز را که می توانند لمس نمایند، دو چیز را که می توانند بو نمایند و یک چیز را که می توانند بچشند، نام ببرند.

سبک زندگی سالم

خواب کافی و تغذیه سالم برای بهزیستی کلی لازم است. کنترل اضطراب و ترس زمانی که نیازهای اولیه بهداشتی برآورده نمی گردد سخت است.

روزانه نگاری

نوشتن افکار و ترس ها می تواند ابزار ارزشمندی برای حذف آنها از فکر و روی کاغذ باشد. روزانه نگاری بعلاوه می تواند به ردیابی موقعیت ها و تنظیماتی که علائم را بدتر می نماید یا کاهش می دهد یاری کند.

از بچه های که نمی توانند بنویسند بخواهید از بازی یا نقاشی برای برطرف اضطراب استفاده نمایند. آنها را با یاری به آنها هدایت کنید که احساسات خود را نامگذاری نمایند و آنها را به وسیله اسباب بازی یا هنر نشان دهند.

صحبت کردن با دیگران

زندگی با فوبیا یا اضطراب می تواند شما را دچار تنهایی کند. پیدا کردن یک گروه پشتیبانی یا صحبت با افرادی که می توانید به آنها اعتماد کنید به شما یاری می نماید تا با ترس از اشیاء تیز ارتباط برقرار کنید.

خلاصه

ترس از اشیای تیز یا ایکمو فوبیا، یک فوبی خاص است که اغلب هنگام قرار گرفتن در معرض یا پیش بینی قرار گرفتن در معرض یک جسم تیز، اضطراب، پریشانی و وحشت را به همراه دارد. علائم شامل ضربان قلب، غش، تعریق، لرزش، سرگیجه و تاری دید است. این بیماری بیشتر بچه ها را مبتلا می نماید اما می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. معمولاً عوامل ژنتیکی و محیطی باعث ایجاد آن می شوند.

یک متخصص سلامت روان می تواند این اختلال را با استفاده از معیارهای خاص تشخیص دهد، مثلاً اگر ناراحتی مداوم به همراه داشته باشد، در برنامه روزانه فرد اختلال ایجاد کند، بیش از شش ماه طول بکشد و با بیماری روانی دیگری مرتبط نباشد. گزینه های درمانی ممکن است شامل درمان، دارو، تمرکز حواس و تغییر شیوه زندگی به سبک زندگی سالم باشد.

کلام آخر

ترس از اشیای تیز ممکن است احساس تنهایی یا ناراحتی در پی داشته باشد، شاید حتی اگر کودک شما آن را تجربه می نماید اما فوبیاها بسیار رایج هستند. گزینه های درمانی بسیار موثر هستند و نسبتاً سریع عمل می نمایند. اگر پرهیز از اشیاء تیز یا مضطرب شدن در خصوص تماس احتمالی با آنها در رفاه شما یا فرزندتان اختلال ایجاد می نماید، برای حمایت با یک متخصص سلامت روان تماس بگیرید.

منبع:

verywellhealth