اینجا جشنی برپاست که تماشا دارد!

به گزارش وبلاگ آموزشی و فنی، هواپیما که مرزهای شوروی سابق و چین را پشت سر می گذارد و در خاک مغولستان فرود می آید، خیلی سخت است که باور کنید هنوز دشت وسیعی وجود دارد که بکر است و مدرنیته به آن نفوذ نکرده. ماه جولای است. از یک ماه قبل مغول ها در تکاپو هستند و اواخر ماه جون، سیل گردشگران و جهانگرد ها به سمت مغولستان جاری می گردد. همه آماده اند تا یک نبرد مغولی تمام عیار را ببینند. نبردی که ریشه در سنت های صدها ساله مغولستان دارد. اینجا جشنی برپاست که تماشا دارد.

اینجا جشنی برپاست که تماشا دارد!

شور و شوق مغولی برای آغاز

ذوق و شوق خاصی بین مغول ها برای فستیوال وجود دارد. این مراسم نه تنها یک فستیوال سالانه است بلکه جشنی برای استقلال مغولستان هم به شمار می آید. این فستیوال یک سنت بسیار قدیمی بین مغول هاست. تاریخ برگزاری آن برمی گردد به زمان خان بزرگ و دوران سلطنش بر مغولستان. اساس این گردهمایی را سه ورزش اصلی در مغولستان تشکیل می دهد یعنی: کشتی، اسب سواری و تیراندازی. این سه فعالیت در اصل مهارت هایی هستند که چنگیزخان برای تمام جنگاوران مغولی، دانستن آن ها را اجبار نموده بود.

مراسم در ورزشگاه اولان باتور در حال اجراست.

البته امروزه نادِم با سبک صدها سال پیشش خیلی فرق دارد؛ امروز این جشن بیشتر برای جذب جهانگرد یا برای نمایش در مقابل چهره های مشهور سیاسی اجرا می گردد نه به عنوان یک مراسم تاریخی به سبک سنتی آن. این فستیوال اساس فعالیت های خودش به شکل امروزی را از سال 1920 آغاز کرد. امروزه بیشتر تماشاچیان این مراسم جهانگرد ها و گردشگران هستند و محلی ها و روستایی های مغولی در خانه هایشان می نشینند و از تلویزیون این مراسم را دنبال می نمایند.

نادم کوچک دست کمی از فستیوال اصلی ندارد!

مراسم باشکوهی همراه با یک افتتاحیه پر هیجان صورت می گیرد و هر سال در ماه جولای، کوشش برای برگزاری یک جشن تمام عیار آغاز می گردد. گردشگرانی که برای تماشای یک نبرد واقعی به مغولستان می روند از فستیوال نادم دست خالی برنمی گردند. به خاطر گرانی و شلوغی مراسم اصلی دراولان باتور، شهرها و دهکده های اطراف فستیوالی با نام نادم کوچک برگزار می نمایند. دشت های اطراف شهر اولان باتور هر سال نادم های کوچک بسیاری را می بیند. اینجا هنوز روش های سنتی پا برجاست و از افتتاحیه های گران قیمت و مدرن خبری نیست. نبرد تن به تن در کشتی مغولی هم روی چمن سبز دشت انجام می گردد و بیشتر شبیه به حالت سنتی آن است. بسیاری از گردشگران امروزه هوادار نادم کوچک هستند چون حال و هوای تاریخی خود را بیشتر حفظ نموده.

بسیاری از گردشگران امروزه هوادار نادم کوچک هستند چون حال و هوای تاریخی خود را بیشتر حفظ نموده.

نبرد مغولی آغاز می گردد!

یکی از نقاطی که نادم کوچک در آنجا برپاست، ایخ تامیر (Ikh Tamir) است. به این دشت وسیع که برسید، بچه ها را خواهد دید که با ذوق و شوق به این سو و آن سو می دوند و در حال بازی اند. آن ها هم مشغول بازی فستیوال نادم هستند. پسربچه ها با هم کشتی می گیرند و در گوشه دیگر تیراندازی می نمایند. دستفروش ها هم هستند و مشغول فروختن صنایع دستی مغولی. گاهی هم غذا می فروشند مثل کوفته! همین که بر روی چمن های اطراف زمین فستیوال نشستید، این حس تمام وجودتان را خواهدگرفت که شما هم بخشی از یک ماجرا هستید. ماجرایی که به زودی با نبرد مغول ها در مقابل چشمان تان آغاز می گردد. مجری برنامه -از محلی هاست-پشت میکروفون می رود و با صدای رسا و پر از هیجان آغازِ جشن را اعلام می نماید و از تماشاچی ها می خواهد کشتی گیران را که در حال ورود به زمین هستند تشویق نمایند. هیچ چیزی جایگزین این هیجان وصف ناپذیر نخواهد شد.

نبرد مغول ها در مقابل چشمان تان آغاز می گردد.

بچه ها و بزرگترها در کنار هم مسابقه می دهند، اینجا تفکیک سن انجام نمی گردد!

بویان باتارها وارد زمین می شوند!

تماشاچی ها که معمولا جهانگرد هستند روی زمین و اطراف محل خط کشی شده می نشینند. محلی ها بیشتر در ماشین های شان مسابقه را تماشا می نمایند. گه گاهی صدای بوق ماشین و هیاهو می آید یعنی محلی ها از تماشا صحنه های کشتی به وجد آمده اند و در حال تشویق اند. این را هم بدانید که وزن کشی و تفکیک سنی در این مراسم معنا ندارد. پسربچه ها را می بینید که در کنار مردان جوان و بزرگسال، روی اسب نشسته اند. در حین مسابقه بزرگترها کوچکترها را از دور خارج می نمایند و بچه ها گاه به زمین می خورند. بویان باتارها (Buyanbaatar) یکی یکی وارد زمین می شوند و پس از انجام مسابقه، داور نفر برنده را اعلام می نماید. بویان باتار به معنی جنگجوی شایسته است و مغول ها از همان کودکی با این واژه آشنا می شوند.

انتخاب با شماست!

انتخاب با شماست که به ورزشگاه بروید و در میان هیاهوی ده ها هزار نفر روی صندلی بنشینید و مسابقات را از سکو تماشا کنید یا به دهکده های اطراف اولان باتور بروید و روی زمین بنشینید. از نم هوا لذت ببرید و بوی خاک را حس کنید. نفس عمیق بکشید و با هیاهوی محلی ها که از بویان باتار مورد علاقه شان حمایت می نمایند، هم صدا شوید.

تهیه و تدوین: تحریریه وبلاگ آموزشی و فنی

لطفا در نشر دانسته های خود کوشا باشید.

برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.

منبع: دالاهو

به "اینجا جشنی برپاست که تماشا دارد!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "اینجا جشنی برپاست که تماشا دارد!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید